Για όσους δε γνωρίζουν στον πεζόδρομο βρίσκονται τα περισσότερα τουριστικά καταστήματα και κάποια εστιατόρια/ταβέρνες. Ανάμεσα στα κλασσικά μαγαζάκια που αναστέναζαν από την πολυκοσμία είχε στηθεί ένα υπαίθριο βιβλιοπωλείο, αν θυμαμαι καλά ήταν αποκλειστικά βιβλία των Εκδόσεων Λιβάνι. Ως γνωστή βιβλιοφάγος κοντοστάθηκα (αν και ο φίλος Ιάσονας δε θα το χαρακτήριζε έτσι, νομίζω πως αντιλαμβάνεστε τι εννοώ) και άρχισα να εξερευνώ τους τίτλους των βιβλίων. Οι Ονειροψιθυριστές του Σάββα Γρηγοριάδη ήταν η τελική επιλογή μου.
Η αλήθεια είναι πως εντός λίγων ημερών το είχα διαβάσει. Βέβαια έγραψα την άποψή μου σχετικά με το μυθιστόρημα χρόνια αργότερα και αφού ήδη το είχα διαβάσει αρκετές φορές. Αρχικά η κριτική μου είχε δημοσιευθει σε ένα φιλικό Blog μερικών υπέροχων ανθρώπων με τίτλο Θεματοφύλακες Βιβλίων. Όποιος θα ήθελε να δει την αρχική δημοσίευση μπορεί να πατήσει εδώ.
Τι λέτε; Μήπως ήρθε η ώρα να μπούμε στο ψητό;