Η Ρέα Καλογερογιάννη απαντάει στις ερωτήσεις του Scattered Pages και μας μιλάει μεταξύ άλλων για το βιβλίο της "Ένοχο Χάδι" που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, το επόμενο εκδοτικό της βήμα και για εκείνο το μοναδικό στοιχείο που αναζητά σε αυτά που διαβάζει! Η συνέχεια παρακάτω:
S.P: Καλησπέρα Ρέα. Έχεις δηλώσει σε προηγούμενες συνεντεύξεις ότι από μικρή “γέμιζες το μυαλό σου με εικόνες και εντυπώσεις” και ότι το χαρτί ήταν αυτό που σου έδινε “μια αίσθηση ελευθερίας” ώστε να εκφραστείς όπως ακριβώς ήθελες. Πιστεύεις ότι κάποιος/α γεννιέται συγγραφέας ή ότι είναι και αποτέλεσμα του κοινωνικού του περίγυρου και των ερεθισμάτων που λαμβάνει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του;
Ρ.Κ: Καλησπέρα κι από εμένα και ευχαριστώ για την φιλοξενία. Πράγματι έχω πει σε άλλες μου συνεντεύξεις πως το χαρτί είναι ο τρόπος έκφρασής μου. Πιστεύω πως γράφοντας εκφράζω καλύτερα αυτά τα οποία έχω να πω, τα λόγια είναι του αέρα και πολλές φορές χάνονται. Από μικρή έγραφα ό,τι είχα στο μυαλό μου, το να μπορείς βέβαια να εκφραστείς στο χαρτί είναι για πολλούς δύσκολο και αυτό μου το λένε συχνά. Πολλοί μου λένε πως δυσκολεύονται να γράψουν ακόμη και μια παράγραφο. Για αυτό ακριβώς πιστεύω πως συγγραφέας γεννιέσαι. Γεννιέσαι δηλαδή με το χάρισμα της γραφής, της σωστής διατύπωσης εκείνων των συναισθημάτων και εικόνων που έχεις να δώσεις. Ερεθίσματα υπάρχουν γύρω μας γιατί πολύ απλά αυτό είναι η ζωή, ένα σύνολο ερεθισμάτων. Όλοι μας ζούμε καταστάσεις καθημερινά και βλέπουμε και ακούμε πράγματα που μας συγκλονίζουν πολλές φορές. Για εμενα προσωπικά ερέθισμα είναι μια εικόνα, μια λέξη ακόμη και ένας στίχος τραγουδιού ή μια απορία που θα έχει η μικρή μου κόρη. Μέσα στο μυαλό μου διαρκώς δουλεύουν ιστορίες έτοιμες να διατυπωθούν στο χαρτί, τίποτα δε περνάει απαρατήρητο...
S.P: Πόσο δύσκολο θεωρείς ότι είναι (για μια σύγχρονη μαμά όπως εσύ) να γράφει και παράλληλα να μεγαλώνει τα παιδάκια της; Αποτέλεσε για εσένα πρόκληση το γεγονός ότι έπρεπε να κατανέμεις τον χρόνο σου ανάμεσα στην οικογένεια σου και τη συγγραφή; Ποιο είναι το μυστικό σου;
Ρ.Κ: Πολλοί με ρωτάνε ακριβώς αυτό. Πως μπορώ να γράφω έχοντας τρία παιδιά, τους φαίνεται τόσο περίεργο και ακατόρθωτο όμως ποτέ αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο ούτε μου στέρησε το χρόνο που χρειάζομαι για να γράψω και το αντίστροφο, χρόνο δηλαδή από τα παιδιά μου. Πολλές φορές γράφω και απαντάω ταυτόχρονα σε ερωτήσεις που με βομβαρδίζουν του τύπου...πού είναι ο μαρκαδόρος μου, πότε θα πάμε βόλτα κτλ. Είναι λιγάκι αστείο όμως δεν χάνομαι ευτυχώς ούτε και ενοχλούμαι, απαντάω και συνεχίζω. Ευτυχώς για εμένα γράφω γρήγορα, οι σκέψεις μου είναι σαν αποθηκευμένες πληροφορίες που βρίσκονται στη μνήμη μου καιρό και που πιάνοντας το χαρτί ή τον υπολογιστή “πέφτουν” ασταμάτητα. Δεν είμαι από εκείνους τους συγγραφείς που απομονώνονται για ώρες μέσα σε ένα γραφείο, όχι, ποτέ δεν θα το άντεχα αυτό ακόμη και στο σχολείο οταν διάβαζα ήθελα να ακούω μουσική π.χ. Δεν αντέχω την απομόνωση και την απόλυτη ησυχία.
S.P: Στην σημερινή Ελλάδα, πολλοί νέοι συγγραφείς αναζητούν εκδοτική στέγη, όμως τα ποσοστά που καταφέρνουν τελικά να εκδοθούν και δε, σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους είναι υπερβολικά μικρά. Που αποδίδεις αυτό το πρόβλημα και τι συμβουλή θα έδινες σε όσους προσπαθούν να εκδώσουν το λογοτεχνικό τους δημιούργημα;
Ρ.Κ: Είναι γεγονός ότι την σημερινή εποχή είναι πολύ δύσκολο να εκδώσεις. Η αλήθεια είναι ότι εγώ προσωπικά δεν το έψαξα ιδιαίτερα. Η οικονομική κρίση είναι ένας παράγοντας φυσικά που έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αυτό. Μεγάλοι ή όχι γνωστοί εκδοτικοί οίκοι σίγουρα σκέφτονται το ρίσκο κάθε φορά που παραλαμβάνουν στα χέρια τους ένα λογοτεχνικό έργο κυρίως από ένα νέο συγγραφέα, άγνωστο. Όσο κι αν το έργο του να δείχνει ενδιαφέρον θα προτιμήσουν φαντάζομαι να εκδώσουν ενός παλιότερου γνωστού συγγραφέα που ήδη ξέρουν πως θα πουλήσει. Η συμβουλή μου είναι σε εκείνους που θα πάρουν το θάρρος ώστε να΄εμπιστευτούν το έργο τους σε κάποιο εκδοτικό οίκο να μην απογοητευτούν με την πρώτη τυχόν απόρριξη, δεν θα είναι απόλυτα το ότι δεν άρεσε. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αισθανθούν πως κάτι δεν έκαναν σωστά είναι πολλοί οι παράγοντες που παίζουν ρόλο. Μην απογοητεύονται αν πραγματικά αξίζει ένα έργο θα βρει κάποτε το δρόμο του, μπορεί να αργήσει όμως σίγουρα θα το βρει. Μην ξεχνάμε πως και ο μεγάλος Stephen King άργησε να βρει εκδοτική στέγη...
S.P: Το πρώτο σου βιβλίο “Ένοχο χάδι” είναι μια σκοτεινή ιστορία μυστικών και παθών που διαδραματίζεται στο βικτωριανό Λονδίνο. Από το βιογραφικό σου σημείωμα καταλαβαίνω ότι έχεις ζήσει στη συγκεκριμένη πόλη και επομένως, έχεις γευτεί την νοοτροπία του συγκεκριμένου λαού. Πως γεννήθηκε η ιδέα για αυτό το έργο σου, και πως σε βοήθησε το γεγονός ότι έζησες εκεί στο να περιγράψεις και να δημιουργήσεις την πιο κατάλληλη ατμόσφαιρα για το βιβλίο σου;
Ρ.Κ: Το “Ένοχο Χάδι” είναι ένα μυθιστόρημα που πραγματικά δεν το περίμενα να εξελιχθεί έτσι από την αρχή. Ξεκίνησε η ιδέα από μια ιστορία που είδα στη τηλεόραση. Μια γυναίκα που έφθασε στο φόνο στο όνομα της αγάπης. Απελπισμένη και νιώθοντας πως σκοτώνοντας και κρατώντας τα πτώματα των αγαπημένων της κοντά της θα είχε για πάντα την αγάπη από εκείνους. Με προβλημάτισε όλο αυτό και θέλησα να ψάξω το παρελθόν της, τα βιώματα που μπορεί να είχε ως παιδί. Η αλήθεια είναι πως δεν βρήκα και πολλά όμως δημιούργησα εγώ το δικό της παρελθόν, έτσι όπως το φανταζόμουν. Έτσι λοιπόν προέκυψε το “Ένοχο Χάδι”. Έχω ζήσει λίγα χρόνια στο Λονδίνο, λόγω σπουδών. Αυτή η πόλη με μαγεύει, το κλίμα της, οι άνθρωποι, οι συνήθειές τους, όλα. Είναι το ιδανικό κλίμα για εμένα μιας και το σκοτεινό πάντα με γοήτευε. Δεν θα μπορούσα την συγκεκριμένη ιστορία να την τοποθετήσω κάπου αλλού, πέρα από το Λονδίνο. Ήταν πρόκληση για εμένα να μπορέσω να καταφέρω να βάλω στο κλίμα της εποχής τους αναγνώστες μου και ευτυχώς τα κατάφερα.
S.P: Ποια φράση είναι αυτή που πιστεύεις ότι περιγράφει καλύτερα το βιβλίο σου; Ποια φράση θα μου έλεγες ώστε να με πείσεις να το διαβάσω;
Ρ.Κ: “Τα τέρατα γεννιούνται από άλλα, μεγαλύτερα τέρατα...”
S.P: Το δεύτερο βιβλίο της σειράς με τίτλο “Ένοχα Μυστικά” θα κυκλοφορήσει άμεσα από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Τι να περιμένει ο αναγνώστης από αυτό και πόσο διαφορετικό θα είναι από το προηγούμενο;
Ρ.Κ: Τα “Ένοχα Μυστικά” διαδραματίζονται τον ίδιο ακριβώς χρόνο με τα “Ένοχο Χάδι”. Στην ίδια ακριβώς εποχή λοιπόν, ίδιο χρόνο, ίδιο τόπο με την μόνη διαφορά τα πρόσωπα. Πέρα από τον πρωταγωνιστή που παίζει σημαντικό ρόλο και στα “Ένοχα Μυστικά” και την Χλόη που στο “Ένοχο Χάδι” γίνεται μια μικρή αναφορά στο όνομά της, μπαίνουν στην ιστορία νέα πρόσωπα. Το β' μέρος λοιπόν της τριλογίας μας δίνει κάποια επιπλέον στοιχεία που ίσως μας κάνει να συμπαθήσουμε κάποιον που ίσως αντιπαθήσαμε στο α' μέρος του βιβλίου. Βλέπουμε μια άλλη πλευρά του εαυτού ενός ήρωα , εκείνο της αγάπης και της απώλειας. Απλά τα “Ένοχα Μυστικά” δείχνουν πως η ιστορία επαναλλαμβάνεται και πως πάντα υπάρχουν πίσω μας βιώματα που μας κατευθύνουν σαν φαντάσματα σε ολόκληρη την ζωή μας.
S.P: Τελιώνοντας, θα ήθελα να μου αποκαλύψεις τι είναι αυτό που κάνει ένα λογοτεχνικό έργο ιδιαίτερο και μονδικό. Η πλοκή, οι χαρακτήρες, ο τρόπος γραφής; Ποιο μοναδικό στοιχείο αποζητάς σαν αναγνώστης από τα βιβλία που διαβάζεις και ποιο δίνεις σαν συγγραφέας σε αυτά που γράφεις;
Ρ.Κ: Η αγαπημένη μου ερώτηση! Λοιπόν αυτό που έχω να πω είναι πως για εμένα αυτό που κάνει ένα βιβλίο να ξεχωρίζει είναι ο τρόπος γραφής ο οποίος τρόπος σχετίζεται με το συναίσθημα και την ταύτιση. Το πάθος φέρνει αποτέλεσμα, η ταύτιση επίσης. Ένας συγγραφέας αν δεν ταυτιστεί με τους ήρωές του έχει χάσει όλα εκείνα που θέλει να δώσει στους αναγνώστες του. Εκείνο που εγώ λατρεύω σε ένα βιβλίο είναι το απόλυτο ψυχολογικό άγγιγμα του κάθε ήρωα. Θέλω να μπαίνω μέσα τους, στις σκέψεις τους στην ψυχή τους. Τα βιώματα, το παρελθόν τους, θέλω να ξέρω απόλυτα το “είναι” τους ώστε να με κρατήσει σε ενδιαφέρον. Ο τρόπος γραφής του κάθε συγγραφέα είναι εκείνος που θα δώσει ή όχι αυτό που προσωπικά επιθυμώ κι ας μην με κέντρισε από την αρχή το θέμα του βιβλίου. Αντιπαθώ τις πολλές περιγραφές τοπίων και αυτονόητων καταστάσεων, όπως πχ ...άνοιξε την βρύση και το νερό έτρεχε έτσι κτλ. Θεωρώ πως αυτά κουράζουν και πως δεν είναι απαραίτητα. Έχω διαβάσει βιβλία που μέχρι και το άρωμα της εποχής έφθανε στα ρουθούνια μου δίχως περιγραφές. Ο τρόπος λοιπόν γραφής είναι αυτό που ξεχωρίζει ένα βιβλίο και είμαι απόλυτη σ' αυτό... Ευχαριστώ πολύ...
Η Ρέα Καλογερογιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμφιλοχία. Το 1994 τελειώνοντας το Λύκειο φοίτησε για ένα χρόνο σε κολλέγιο της Αθήνας όπου έδωσε εξετάσεις και εισήχθη σε πανεπιστήμιο της Αγγλίας. Σπούδασε στο South Bank University του Λονδίνου στο Τμήμα του Civil Engineering. Από το 2003 έως το 2008 διατηρούσε κατάστημα στα Νέα Φλογητά Χαλκιδικής, ενώ παράλληλα εργάστηκε και ως μεσίτρια. Ανέκαθεν αγαπούσε τη συγγραφή, από τα παιδικά της ακόμα χρόνια έγραφε στίχους και ιστορίες μυστηρίου. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται μόνο με τα βιβλία της και το μεγάλωμα των τριών παιδιώ της. Ζει στα Νέα Φλογητά Χαλκιδικής.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της μέσα από τη σελίδα του βιβλίου της πατώντας εδώ .
(Ερωτήσεις: Augustine)
No comments:
Post a Comment