Replace

Wednesday 9 December 2015

ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥ



H Ειρήνη Φράγκου συγγραφέας των: "Άλφα όπως Αθανασία", "Έψιλον όπως Εμμονές" και  "Κυνηγώντας τον Ήλιο" μιλάει στο Scattered Pages μεταξύ άλλων για το συναίσθημα της έκδοσης, την λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα ενώ με πολλή όρεξη μας προϊδεάζει για την πλοκή των βιβλίων της. Διαβάστε τη συνέντευξη παρακάτω:



S.P: Καλησπέρα Ειρήνη και σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Τρία βιβλία σου κυκλοφορούν ήδη από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Περιέγραψε μου αν θες το συναίσθημα του να βλέπεις το έργο σου στο ράφι βιβλιοπωλείου ή στα χέρια αναγνωστών. Πως είναι σαν εμπειρία η συγγραφή και τι συμβουλή θα έδινες σε νέους συγγραφείς του φανταστικού;


Ε.Φ: Ευχαριστώ πολύ κι εγώ, με τη σειρά μου, για την ευκαιρία που μου δίνεις να μιλήσω για τα βιβλία και τη συγγραφή καθώς αποτελούν μεγάλο κομμάτι της ζωής μου.
Το πρώτο μου βιβλίο κυκλοφόρησε πριν δύο χρόνια περίπου, στις αρχές του 2014. Χαρακτηριστικά θυμάμαι το απόγευμα που συναντήθηκα με τον εκδότη μου από τις Συμπαντικές Διαδρομές για να παραλάβω τα πρώτα αντίτυπα. Αμέσως μόλις βρέθηκε ένα από αυτά στα χέρια μου, ένιωσα την ανάγκη να αρχίσω να χοροπηδάω τριγύρω από χαρά! Μπορεί να ακούγεται παιδιάστικο, αλλά είναι πολύ έντονα τα συναισθήματα όταν με τη στήριξη κάποιων ανθρώπων, όπως είναι η ομάδα των Συμπαντικών Διαδρομών, καταφέρνεις να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα και να εκδώσεις τις ιστορίες σου. Ωστόσο, όταν βλέπω κάποιον να κρατάει το βιβλίο μου, αισθάνομαι και μια μικρή αγωνία. Θα καταφέρουν οι ήρωες μου να παρασύρουν τον αναγνώστη σε ένα ενδιαφέρον ταξίδι; Θα τον συγκινήσουν;
Με τη συγγραφή ανακαλύπτω τον εαυτό μου. Με κάθε λέξη που γράφω κατανοώ καλύτερα τις σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου, τα όνειρά μου, ακόμα και τους φόβους μου. Το μεγάλο στοίχημα, όμως, είναι με τις λέξεις μου να βοηθήσω και τον αναγνώστη να ανακαλύψει τον εαυτό του.
Κι αυτή θα ήταν η συμβουλή που θα έδινα στους νέους συγγραφείς (αν και δεν νομίζω ότι είμαι σε θέση να δίνω συμβουλές): Χρησιμοποιείστε τη φαντασία για να ανακαλύψετε τον εαυτό σας!


S.P: Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα το είδος του φανταστικού και όλων των υποειδών του είναι αρκετά παραμελημένο. Και όμως, πλέον όλο και περισσότεροι νέοι συγγραφείς έρχονται στο προσκήνιο και εκδίδουν τα φανταστικά τους δημιουργήματα και μάλιστα, με πολλή επιτυχία. Πιστεύεις ότι το ελληνικό κοινό δεν είναι “συνηθισμένο” από τους εκδοτικούς ως προς φανταστικά μυθιστορήματα, ή η ελληνική νοοτροπία απλά δεν επέτρεπε τόσο καιρό την άνθηση αυτού του είδους; Τι άλλαξε τώρα που να καθιστά δυνατή την ευδοκίμηση του;


Ε.Φ: Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο παραμελημένο είναι το είδος του φανταστικού στην Ελλάδα. Η γιαγιά μου ήξερε ένα σωρό ιστορίες με νεράιδες, ξωτικά και μάγισσες. Η μαμά μου, μου διάβαζε Ιούλιο Βερν. Στο σχολείο όλοι διάβαζαν Χάρι Πότερ και Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ή αν δεν τους άρεσε το διάβασμα, έβλεπαν τις ταινίες. Αργότερα έγιναν της μόδας οι σειρές και όλοι οι φίλοι μου μιλούσαν για το Game of Thrones!
Ίσως να είναι παραμελημένη η ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού αλλά και αυτό θα αλλάξει σύντομα. Δεν νομίζω ότι στην Ελλάδα η φαντασία ξενίζει τους αναγνώστες. Απλώς, καλώς ή κακώς, περιμέναμε τις επιρροές από το εξωτερικό για να μας δώσουν την ώθηση.

 S.P: Σε προηγούμενες συνεντεύξεις έχεις αναφερθεί στα δύο βιβλία σου (“Άλφα όπως Αθανασία” και “Έψιλον όπως Εμμονές”) ως μέρη της σειράς των “Δυνατών”. Μίλησε μας λίγο για την πλοκή τους και για το αν ετοιμάζεις συνέχεια αυτών των δυο. Τι πρέπει να περιμένει ο αναγνώστης από μια ιστορία σαν τη δική σου, που αναμιγνύει το φανταστικό με το κοινωνικό και το ψυχολογικό στοιχείο;

Ε.Φ: Πρόκειται για μια τριλογία. Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2016 και θα αποτελέσει τον επίλογο της σειράς. Τώρα, αν τα βιβλία κεντρίσουν το ενδιαφέρον κάποιου και θελήσει να τα διαβάσει θα γνωρίσει τους Δυνατούς.
Οι Δυνατοί είναι άτομα με ιδιαίτερες ικανότητες: άλλοι διαβάζουν τις σκέψεις, άλλοι βλέπουν οράματα, άλλοι χειρίζονται τον ηλεκτρισμό, άλλοι μπορούν και πετούν. Σημασία, όμως, δεν έχει ποιες είναι οι δυνάμεις τους αλλά τι επιλέγουν να κάνουν με αυτές. Κάποιοι νιώθουν παράταιροι και παράξενοι, κλείνονται στον εαυτό τους και κρύβονται από τον κόσμο που τους κάνει να αισθάνονται μειονεκτικά. Κάποιοι καταλήγουν στο άλλο άκρο. Πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι, πείθουν τον εαυτό τους ότι αξίζουν περισσότερα από τους υπόλοιπους ανθρώπους και τους ποδοπατούν για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Και, τέλος, υπάρχουν και αυτοί που ενστερνίζονται τη διαφορετικότητά τους, κατανοούν τα πλεονεκτήματά της και τη χρησιμοποιούν για να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι αλλά και για να βελτιώσουν τον κόσμο γύρω τους.
Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, η Νάσια (από το Αθανασία) ξεκινάει το ταξίδι της νιώθοντας διαφορετική κι αποκομμένη, δοκιμάζει τις δυσκολίες της φιλίας και του έρωτα, πληγώνει και πληγώνεται, γνωρίζει το φθόνο και την αδικία, κάνει πολλά λάθη, αλλά στο τέλος μαθαίνει από αυτά, ανακαλύπτει τις δυνάμεις της και πώς μπορεί να τις χρησιμοποιήσει για να βοηθήσει τον εαυτό της και τους ανθρώπους που αγαπά.


S.P: Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον συγγραφέα να δημιουργήσει έναν φανταστικό κόσμο, μιας και ουσιαστικά αναθεωρείς πολλές από τις καθιερωμένες αρχές και ξεκινάς από το μηδέν; Σε κάποιον αναγνώστη που αρέσκεται μόνο σε κοινωνικά ή αστυνομικά μυθιστορήματα, τι θα του έλεγες ώστε να τον πείσεις να διαβάσει και φανταστική λογοτεχνία; Τι θα κερδίσει από αυτό;


Ε.Φ: Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση! Καταρχάς, θεωρώ ότι με τη φαντασία ξεπερνάς τις δυσκολίες, ακριβώς επειδή αναθεωρείς και ξεκινάς από την αρχή. Αν μας φαίνεται δύσκολο να δημιουργήσουμε έναν φανταστικό κόσμο είναι επειδή είμαστε προσκολλημένοι στην πραγματικότητα και δεν αφήνουμε το μυαλό μας ελεύθερο να ταξιδέψει.
Προσωπικά, μου φαίνεται πιο εύκολο να φτιάξω ένα δικό μου κόσμο παρά να «συμμορφωθώ» με τους κανόνες του ρεαλιστικού κόσμου.
Ωστόσο, αν έπρεπε στον ρεαλιστικό κόσμο να πείσω κάποιον να διαβάσει και φανταστική λογοτεχνία, θα του έλεγα ότι μετά από την αλήθεια δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από τη φαντασία!


 S.P: Στη σελίδα μας ολοκληρώθηκε με επιτυχία και με απίστευτη συμμετοχή κληρωση για το διήγημα σου “Κυνηγώντας τον Ήλιο”. Η περίληψη του ήταν μυστήρια και λακωνική. Θα μπορούσες να μας πεις δυο λόγια παραπάνω σχετικά με την πλοκή αυτής της ιστορίας σου;


Ε.Φ:Θέλω πρώτα απ’ όλα να ευχαριστήσω όσους συμμετείχαν! Ελπίζω η νικήτρια να απολαύσει το κυνήγι του Ήλιου!
Ουσιαστικά, πρόκειται για τις περιπέτειες τριών πλασμάτων σε ένα μετα-αποκαλυπτικό κόσμο, μέσα από τις οποίες θα αναγκαστούν να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλο για να σώσουν τον κόσμο.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πω περισσότερα καθώς η ιστορία είναι μικρή (μόλις 50 σελίδες).
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα, θα πρέπει να τη διαβάσετε…


S.P:Εκτός από τη συγγραφή με τι άλλο ασχολείσαι ή θα ήθελες να ασχοληθείς;


Ε.Φ:Κάτι που με ενδιαφέρει πολύ είναι η αγγλική μετάφραση. Παρακολουθώ ήδη κάποια σεμινάρια για να καταφέρω να πιστοποιηθώ ως επαγγελματίας μεταφραστής.


S.P:Ποιο είναι το επόμενο συγγραφικό σου βήμα; Θα ήθελες ποτέ να γράψεις κάτι μη φανταστικό; Να εξερευνήσεις και περισσότερα είδη λογοτεχνίας;


Ε.Φ:Αφού ολοκληρωθεί η Τριλογία των Δυνατών, θα ήθελα να τη μεταφράσω στα αγγλικά. Παράλληλα, έχω ήδη στο μυαλό μου δυο καινούριες ιστορίες. Η μία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ιστορία επικής φαντασίας και η άλλη παραπέμπει σε αστυνομικό μυθιστόρημα.
Θέλω πολύ να εξερευνήσω πολλά είδη λογοτεχνίας. Πάντα, όμως, θα υπάρχει το στοιχείο του φανταστικού σε ό,τι γράφω. Εξάλλου, θεωρώ ότι η λογοτεχνία είναι μία και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο είδος που να αποκλείει κάποιο άλλο.


S.P:Τέλος, θα ήθελα να σε ρωτήσω πόσο δύσκολο είναι για έναν επίδοξο συγγραφέα να κερδίσει το στοίχημα με το ολοκληρώσει το βιβλίο του. Είσαι από τους ανθρώπους που γράφουν με πλάνο ή χωρίς; Και τελικά, οι συγγραφείς πρέπει να έχουν καθορίσει τα πάντα από πριν ή απλά να αφήσουν την ιστορία να μιλήσει από μόνη της;


Ε.Φ:Θέλω να πιστεύω ότι με υπομονή κι επιμονή όλα γίνονται.
Όταν υπάρχει έμπνευση και διάθεση για δημιουργία, δεν υπάρχει περίπτωση να μην ολοκληρωθεί ένα βιβλίο. Και, φυσικά, ένα πλάνο βοηθάει πολύ. Εγώ δεν μπορώ να δουλέψω χωρίς πλάνο. Πριν αρχίσω να γράφω, έχω στο μυαλό μου χαράξει την πορεία που θα ακολουθήσουν οι χαρακτήρες μου. Συχνά, όμως, οι χαρακτήρες «αποφασίζουν» να ακολουθήσουν μια άλλη πορεία και σε εκπλήσσουν. Είναι μαγικό όταν συμβαίνει αυτό κι είναι ο λόγος που δεν θα σταματήσω ποτέ να γράφω!


(Ερωτήσεις: Augustine)


Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ακολουθήσετε τις σελίδες των βιβλιων:



No comments:

Post a Comment