Μια ματιά στο έργο της Σοφίας Σκουλίκα-Βέλλου

Προτού φύγει το Σάββατο και ξημέρωσει μια νέα μέρα, σας αφήνω με λίγα λόγια από την αγαπητή κυρία Σοφία Σκουλίκα-Βέλλου, λόγια αληθινά και όμορφα που μας αγγίζουν όλους. 

"ΝΑΥΤΙΚΟΣ"

Πάψε να μιλάς για θάλασσα , 

μιλά μόνο για τη γη. 

Xρονια κουβαλώ αίμα αλάτι , 

από την θάλασσα πηγή.... 

ξέρω για δράκοντες ,

 για κύματα βουνά . 

της σκάλισα , με νύχια όνειρα παλιά .

 τολμώ να πλέω, 

λόγια μαγικά της λέω. 

Με την τέχνη μου τη μαγεύω 

δεν θέλω δόξες , στεφάνια. 

έχω του ήλιου ακτίνες , 

έχω θαλασσινά νερά . 

Έχω άνεμο γλυκομίλητο... 

εγώ, μόνο για θάλασσα θα σου μιλώ. 

Γιατί την πλανεύτρα την έχω μόνο εγώ

ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ-ΒΕΛΛΟΥ

"Μιχαήλ Άγγελος στο παρά κάτι...  Χρόνια χαιρόταν να κλέβει"

Ο Πάρις τον κόσμο κοροϊδεύει

λόγια παχιά λέει.

Τι τα θες αν είναι μορφωμένος,

όλοι οι κλέφτες βράζουν σε καζάνι

το παίζουν τίμιοι πολύ.

Ο ένας τον άλλο τίμιο αποκαλεί

ότι αυτός νομίζει,

τίποτα δεν έχει να φοβηθεί.

Το θράσος δεν έχει τέλος αρχή,

κάθαρμα γεννήθηκε απ΄ αρχή

χρόνια ζει τώρα λειψά,

δεν έχει προκοπή.

Ο Πάρις έχει αδυναμία στην κλεψιά...

Πίνακες μικρός μπογιάτιζε λιγάκι,

νόμιζε ότι θα γίνει κάτι...

βλέπεις το είχε κρυφό μεράκι,

να είναι Μιχαήλ Άγγελος στο παρά κάτι...

αλλόκοτος είναι πολύ, λες να φταίει το πιοτί; 

ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ - ΒΕΛΛΟΥ

"ΠΡΟΣΕΥΧΗ"

Τα ποιήματά μου ας είναι στην άμμο,

ας τα κρατάνε παλαιά βιβλία,

ας πέσουν πάνω τους κύματα,

δάκρυα δικά μου καυτά.

Ας είναι πεταλούδες που πετούν,

σφίγγες που κεντούν,

μέλισσες που μέλι κάνουν…

γλυκά με όνειρα να μπερδευτούν.

Τα ποιήματα ας γίνουν παραμύθια,

σε βλέφαρα παιδιών να ταξιδεύουν.

Ας γίνουν μιας πικρής γενιάς αλήθεια,

σε όλο τον κόσμο να ταξιδεύουν.

Ας γίνουν σπόρος γι' άλλη μέρα

κάτω από μια ματωμένη σελήνη.

Να γίνουν λόγια για θυμωμένα στόματα

αυτά τα τυπωμένα μονόφυλλα.

ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ-ΒΕΛΛΟΥ 
("Τρεις Πινελιές",Εκδόσεις Όστρια)

"ΚΟΧΥΛΙ ΕΓΩ - ΒΟΤΣΑΛΟ ΕΣΥ"

Κοχύλι εγώ, καλέ μου, βότσαλο εσύ 

στης θάλασσας τα κύματα.

Ένας γλάρος βλέπει από μακριά 

ό,τι περάσαμε, καλέ μου, ό,τι ζήσαμε. 

Βλέπεις, η θάλασσα είναι σκληρή, 

γεμάτη χοντροκομμένο αλάτι. 

Βότσαλο εσύ, εγώ κοχύλι, 

μαζεύω στάλα στάλα την αλμύρα της

καλέ μου, καμιά σταγόνα να μη χαθεί 

αυτό το γαλάζιο της να μη λερωθεί... 

Το άσπρο των κυμάτων να μη χαθεί. 

Βότσαλο εσύ, κοχύλι εγώ.

ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ-ΒΕΛΛΟΥ

"ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ"

Σε ψάχνω μέσα σε στίχους

σε επιγραφές σε τοίχους.

Σε βρίσκω σε ποιήματα

σε φίλων συναπαντήματα .

Είσαι σε ζωντανά συγγράμματα

σε αμπαρωμένα όνειρα

του πόνου μου κατάλοιπα

του γέλιου σου απομεινάρια ,

Σε ψάχνω στης ψυχής τα πάρκα

σε βρίσκω σε σκαλισμένα παγκάκια ...

ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ-ΒΕΛΛΟΥ 

("Τρεις πινελιές",Εκδόσεις Όστρια)

Ξερνά φίδια η θάλασσα

μέσα σ' ανταριασμένη νύχτα.

Κανείς να μην το ζήσει

 ο κόσμος να χαλά.

Ο Γαρμπής με ορμή φυσά,

αυτός είναι στο ραντάρ καρφωμένος,

λιγώνεται το σώμα, η ψυχή.

Στα μάτια της σελήνης όλα αυτά.

Είναι θέμα τύχης

 ζωντανός από εκεί αν θα βγει.

Λιμάνι απάνεμο ψάχνει να βρει.

Όμοια με θάνατο, θάλασσα ανελέητη

 θέλει να τον καταπιεί.

Φουσκωμένο το στήθος από τρόμο,

τελειώνει της ζωής του ο χρόνος…

ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ - ΒΕΛΛΟΥ

( "Τρεις πινελιές", εκδόσεις Όστρια) 

(Κείμενα: Σοφία Σ.)